بررسی موفقیت بالینی و رادیوگرافیک درمان پالپ زنده با استفاده از مدل های رگرسیون حاشیه ای

زمینه: درمان رایج و مرجع برای بیماری التهاب برگشت ناپذیر پالپ دندان، معالجه ریشه دندان(rct) است. اما امروزه به علت اهمیت زنده نگه داشتن پالپ دندان، پالپوتومی مورد توجه فراوان قرار گرفته است. هدف: مطالعه به منظور بهره گیری از مدل های رگرسیون حاشیه ای جهت مقایسه موفقیت معالجه ریشه دندان، با نتایج درمان پالپ زنده (پالپوتومی) توسط دو ماده mta و cem برای درمان بیماری التهاب برگشت ناپذیر پالپ دندان انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی در سال 1387 در 4 استان خراسان رضوی، تهران، یزد و فارس انجام شد. بیماران به طور تصادفی سه درمان معالجه ریشه دندان (203 نفر)، پالپوتومی با mta (207 نفر) و پالپوتومی با cem (205 نفر) را دریافت کردند. برای این افراد دو شاخص حساسیت به ضربه و وجود ضایعه پری اپیکال در سه زمان پایه، 6 ماه و 1 سال پس از درمان بررسی شد. داده ها با مدل رگرسیون حاشیه ای و روش معادلات برآوردی تعمیم یافته با نرم افزار sas نسخه 1/9 تحلیل شدند. یافته ها: نسبت شاخص وجود ضایعه پری اپیکال در درمان rct، 07/5 برابر پالپوتومی با mta و 25/3 برابر پالپوتومی با cemبود (001/0p<). پالپوتومی با دو ماده mta وcem تفاوت آماری معنی داری نداشتند. نسبت شانس حساسیت داشتن به ضربه در گروه های درمانی تفاوت معنی داری نداشت. جنسیت و سن نیز اثر معنی داری روی دو متغیر پاسخ حساسیت به دق و وجود ضایعه پری اپیکال نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد پالپوتومی می تواند جای گزین مناسبی برای معالجه ریشه دندان باشد.